دلا آخر تو را دیوانه کردند تو را آواره ی میخانه کردند شکستن آن دل بی کینه ات را تو را در بند هر بیگانه کردند تمام جاده ها از برف پر شد تمام گوش ها از حرف پر شد بیا ای تو دلیل بودن من که صبرم سر رسید...
شُهره شهر بوده ام در عرصه عشق و امید آمدی مضحکه پیر و جوانم کردی!! ارس آرامی
امشب دست به دامن کسی باید شد که گر چه دست ندارد اما شهره است در دو عالم دستگیر است خدایا امشب قسمت می دهم به وفای ابوالفضل به عشق بی انتهای ابوالفضل به مقام و جایگاه ابوالفضل حاجت حاجتمندان را روا بفرما
گستره ی گیلان به کشفِ جاذبه های تنیده در کیهان بیا به خطه ی"جمشید"، پهنه ی"ایران" ببین چگونه از انواعِ رنگ مفروش ست زمین سبزِ شمال اش، به هدیه ی باران پذیره های درختان وُ کوه وُ دشت وُ دمن نظیرِ بسترِ "تالش"، پدیده ی "مریان" شُکوه "انزلی" وُ چهره...
ساده عاشق شُده ام، ساده تر از آن رسوا، شُهره ی شهر شدن با تو چه آسان سخت است! ️️️
