تصویر تو در قاب چشمانم دل انگیز است تصویر تو زیباترین لبخند پاییز است حتی درون قاب عکست باز میخندی لبخند های تلخ تو با غم گلاویز است عطر دل انگیزی که پر کرده اتاقم را بوی نجیب چادری چلوار و گل ریز است عطر نفس هایت گل بابونه ومریم...
به آواز قناری های در بند سپیدی و قشنگی دماوند به جنگل های سرسبز شمال و به رشته رشته گیسوهای الوند ندیدم خوشتر از ایران جهانی قسم بر خالق هستی خدواند اعظم کلیابی بانوی کاشانی
گستره ی گیلان به کشفِ جاذبه های تنیده در کیهان بیا به خطه ی"جمشید"، پهنه ی"ایران" ببین چگونه از انواعِ رنگ مفروش ست زمین سبزِ شمال اش، به هدیه ی باران پذیره های درختان وُ کوه وُ دشت وُ دمن نظیرِ بسترِ "تالش"، پدیده ی "مریان" شُکوه "انزلی" وُ چهره...
بوی شمال بوی شالیزار این روزها با عطرتو تمام من را پرکرده است من با تو و با هر چه نشانی از تو دارد رویاهایی می نویسم که با هر بار خواندش دلم میلرزد می خواهم هر ووز دوست داشتنت را دوباره یاد بگیرم تا هر چه در این دنیا...
به باران نمی بازم به باد نمی بازم به برف ، به گرمای تابستان نمی بازم با جسمی نیرومند بی هیچ چشم داشتی بی هیچ خشمی ارام لبخند خواهم زد غذایم روزی یک کاسه برنج یک کا سه سوپ با کمی سبزی هرانچه روی میدهد را به پیشیزی نمی گیرم...
انقدر مدارس کشور به جز شمال به دلیل آلودگی هوا تعطیل شد که با همین فرمون پیش بره تا بقیه بچه ها برن کلاس پنجم شمالیا لیسانسشونم گرفتن
فقط یه ایرانی اونم از نوع تهرانی میتونه از دود شهر فرار کنه تا بره شمال هوای تازه تنفس کنه ، بعد اونجا هی تند تند قلیون بکشه
خسته ام حوصله ام لای بادگیرهای شمال دم کشیده است دلم هوای چای دست های تو را کرده یک استکان! پر رنگ!
