آمدی جانم به قربانت ولیکن دیر شد عشق تو در سینه مرد و عاشقت هم پیر شد آمدی افسوس دوران جوانی رفته بود بردلم زخمی زدی کاری که دامن گیر شد آمدی اما نفهمیدی چه براین دل گذشت عاقبت کابوس شبهایم چه بد تعبیر شد قحط سال عشق بود آن...
نفسم بند نفس های تو شد میدانی تو به احساس درون نفسم می مانی تک تک قلب منی با ضربانش هربار قصه ی عشق و وفا را ز دلم میخوانی اعظم کلیابی بانوی کاشانی
آمدم که قصه گوی عشقت باشم گویا قبل از من کس دیگری قصه ات را گفته بود..🙂
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم من از این دیدار بی هیچ خاطره برگشتم قصه ام تلخ شد کهنه شد شراب شد قصه ی تازه ی خویش با مستی داستانت سرشتم قصه ام باز ولی بیچاره ماند کنج میخانه آری من باز هم داستان چشمان تو را...
قصه ی عشقت باز تو صدامه یه شب مستی باز سر رامه یه نفس بیشتر فاصله مون نیست چه تب و تابی باز تو شبامه... داوود ملکان مردی که در خیابان از عشق خواند و بذر شادی پراکند.کاش شادی به این سرزمین برگردد.
قصه ی عشقت باز تو صدامه /یه شب مستی باز سر رامه /یه نفس بیشتر فاصلمون نیست/ چه تب و تابی باز تو شبامه/ تو که مهتابی تو شب من/ تو که آوازی رو لب من/ اومدی موندی شکل دعا/ توی هر یارب یارب من
