متن لب دریا

چه زیبا می شود با دل، قرارم؛
لبِ دریا و چای دبش و یارم!
چه احساسِ خوشی دارم کنون من!
تمامم را به یارم می سِپارم!

زهرا حکیمی بافقی
کتاب دل گویه های بانوی احساس

چه زیبا می شود با دل قرارم؛
لبِ دریا و چای دبش و یارم!
چه احساسِ خوشی دارم کنون من!
تمامم را به یارم می سِپارم!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل گویه های بانوی احساس.

پیراهنی از پروانه

ویلای لبِ دریا برایت نمی‌سازم
یا خانه‌ای که پله‌های مارپیچش
به سرسرهای باشکوه ختم شوند
اما دستِ دریا را می‌گیرم
و می‌کشانمش
پشتِ پنجره‌ی همین آپارتمانِ اجاره‌ای
تا لالای‌گوی خواب‌هایمان شود
تا صبح.

تو زیباتر از آنی که خود را
پشتِ پالتویی پنهان کنی
که صد سمورِ...

مُرده هم بی‌گمان دلی دارد
مثلِ ما «زید» خوشگلی دارد

در کنارِ پری‌وَشان در قبر
هر شب جمعه محفلی دارد

با «شهین» و «مَهینِ» آن دنیا
روز و شب عیش کاملی دارد

هر زمانی که می‌شود دلتنگ
لب دریا و ساحلی دارد

مُرده هم آدم است در واقع
رفقای اراذلی...