متن مداوا

دردهای بی تکلّم
به روزِ خاصّی تکیه ندارند.
حالا؛
چه فرق می کند،
وقتی:
مداوائی،،،
در کار نباشد؟!




سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

نه زیبا بود
نه مهربان ،
هیچ هم چشم های گیرایی نداشت !
کجاست ببیند
که پناه میبرم به دروغ
از شر دلتنگی ...
مداوا میکنم دلتنگی ام را با دروغ ، آری :
نه زیبایی ، نه پُر مهری ، نه چشمی دلربا داری!

پشت بام خانه پشت پنجره؛ باران مهمان شده است... .
بر آسمان چشمانم، مهر حیران شده در سردی
سکوت واژه های تو!
من تو را برای مداوا به شهر عشق می برم .

خواستم باور کنم که میشود مردم اینجا را با حرف مداوا کنم،اما آنها دردشان را دوست دارند و گویا به آن زخم احتیاج دارند تا هرشب با ناخنشان روی آن را بخراشند.

پناه بر آغوشت
که تمام زخم های دلم را همچو طبیبی
مداوا می کند!

️️️