متن کوتاه سعدی

ای کاش نکردٖمی نگاه از دیده
بر دل نزدی عشق تو راه از دیده
تقصیر ز دل بود و گناه از دیده
آه از دل و صد هزار آه از دیده

به گلستان نروم
تا تو در آغوش منی

بر آنم گر تو باز آیی
که در پایت کنم جانی...

مجال خواب نمی باشدم
ز دست خیال

تا تو به خاطر منی کس نگذشت بر دلم

با من هزار نوبت اگر نامهربانی کنی
ای دوست همچنان دل من مهربان توست

صلحست میان کفر و اسلام
با ما تو هنوز در نبردی...

گر بی تو بود جنت بر کنگره ننشینم
ور با تو بود دوزخ در سلسله آویزم