متن نبرد

نبرد

هوا بس ناجوانمردانه سرد است


غزلها با رباعی در نبرد است



در این بازار سرد شاعرانه

دلم تنها اسیر کوه درد است

شاعر:حسن سهرابی

بی تو، مثل خانه ی ارواح ، بی در و بی پیکر هستم
سرنوشتِ بیابان خشکیده تا نهایت یکسر هستم

بی تو... بتکده هایم را درهم شکسته با تبرش ابراهیم
ویرانه ، خسته ، ریخته ، پاشیده بتکده ی بی آذر هستم

عرب گوشت های مرا خورده، موغول استخوان جناق...

آنگاه که ماه و خورشید در نبردند
نفس خورشید تنگ شده آرام آرام به خواب میرود
از رحم تنگ بنفشه گون طارم هزار نوزاد نارس بیرون میجهد
دراین میان صورت ماه گرد چهره پدیدار میشود
گهواره زمین با لاله های سرخ سر میدهندنوای لالایی را

به نام خالق او
نمیدونم آخرین باری که با غرور غیر قابل نفوذم به یک نفر نگاه کردم کی بود..اصلا غرور چه بود؟؟آره..کی فکرش را میکرد.چه کسی فکرش را میکرد قراراست منی تازه متولد شود.غرورم را از تن کندم.آن را تا زدم و کناری گذاشتم.فرصتی به خود دادم و جامه...

وقتی تلاش میکنی همه چیز را
کنترل کنی،هیچ لذتی نمیبری
آرام باش،نفس بکش،رها کن
فقط درلحظه زندگی کن..
به رنجهایت اهمیت نده تا کمرنگ شود .
امروز، جوری بی پروا باش و بِایست؛
جوری محکم و آماده ی نبرد باش؛
که کسی فکرش را هم نکند،
دیروز؛
چند بار، زمین...

شنبه ها
شروع پرشرری ست
میان من و دل و نبرد
و جهد و جهاد
برای رسیدن به تو

قهرمان کسی است که پیوسته انسان باشد؛گاهی ضمن نبرد با دیگران و گاهی در جنگ با خود.

صلحست میان کفر و اسلام
با ما تو هنوز در نبردی...

عشق می بازم که غیر از باختن در عشق نیست
در نبردی اینچنین / هر کس به خاک افتاد برد

در من گرگی است زخمی
و خسته از نبرد های پی در پی برای زندگی
در گوشه ی غاری نشسته
و زخمهایش را می لیسد!
وای از روز انتقام...
همه را غار نشین خواهم کرد!

آتشنشانان با حماسه آفرینی های خود در نبرد با شعله های خانمان سوز، جوانه های امید را از بستر خاکسترها می رویانند.
هفتم مهر ماه روز آتشنشان گرامی باد