متن کوتاه پرندگان

“پرندگان مهاجر”
احساساتم به طرزِ اَسَفناکی بیمارند.
دیگر نمی دانم کِی باید بخندم، کِی باید نخندم؟!
کِی دل بدهم، کِی دل بکنم؟!
همیشه شنیده بودم که عشق باید حالت را جا بیاورد، پروازت دهد در آسمانِ عواطف.
رقیقُ القلبت کند.
از تو موجودی مهربانتر بسازد.
اما؛
اما خدا نکند که...

یاد بگیر از پرندگان

گل را نباید چید

نگاه کن

پرندگانی که در قفس زندگی میکند
فکر میکنند
پرواز یک بیماریست...