دهانم را باز میگذارم شب تا شب شاید مهتاب اندکی بچکد و گلوی خشکیده ام تر شود برای سخن گفتن سخن گفتن از آنچه گذشت بر این اتاق بر این اتاقِ تاریک، که نامش دل بود... «آرمان پرناک»
عکس نوشته دهانم را باز میگذارم شب تا شب...
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.