من کُردستانم
برگی بی شاخه و
شاخە ای بی تنه و
تنه ای بی ریشه و
ریشه ای بی خاک و
خاکی بی نقشه و
نقشه ای بی مرز و
مرزی بی مرز...
اما همچون آرارات، پیرمگرون و دالاهو
همچون قندیل بلند و محکم ایستاده ام
همچون خورشید در مصاف با تاریکی ها
سرود من یک کُردم را سر می دهم.
شعر: عمر علی
برگردان به فارسی: زانا کوردستانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
