وداع با ماه مبارک رمضان خداحافظ...

(وداع با ماه مبارک رمضان)

«خداحافظ»

الا ای ماه مِهر و رحمت و غفران، خداحافظ
که در قدرِ تو نازل شد ز حق قرآن، خداحافظ

ضیافت بود و ما مهمانِ این خوان کرم بودیم
الا ای ماه جود و نعمت و احسان، خداحافظ

همه لبریز بودیم از معاصی و خطا اما...
گذشتی از خطا و لغزش و عِصیان، خداحافظ

چه شب‌ها را سحر کردیم با آه و فغان زیرا
سرشک دیده می‌بارید بر دامان، خداحافظ

«شبِ قدر» تو را ما قدر دانستیم و از لطفت
مناجات و دعا خواندیم و «یا سبحان» خداحافظ

دل خود را رها کردیم در بحر فضیلت‌ ها
تو بودی کشتی و حق بود کشتی‌بان، خداحافظ

«اَجِرنا یا مُجیر» و ذکر «یا قدّوس» ما را بُرد
از این خاک سیه، تا عرشِ الرّحمٰن خداحافظ

دل ما غرق اندوه است و بیمار توایم ای ماه
تو بودی بر تن بیمار ما ، درمان خداحافظ

به تن کردیم «جوشن» در شب «قَدر»ت به این امّید
مبادا نزد اهریمن شویم عریان، خداحافظ

امید ماست ای ماه خدا ، سال فرج باشد
همین امسال آید شهریارِ جان، خداحافظ

بنای ظلم اگرچه سرکشیده باز تا افلاک
کُند با تیشه‌ی عدلش ز هم ویران، خداحافظ

تو هم ای ماه، زخمی را به دل داری از آن تیغی
که چشم عالَم از جورش شده گریان، خداحافظ

دوتا شد فرق مولا در شبِ قدر تو با شمشیر
به دست اِبن مُلجَم بنده‌ی شیطان، خداحافظ

الا ای ماه فیض حق، به حقّ (ساقی) کوثر
بکاه از جرم ما در صفحه‌ی میزان، خداحافظ