تمام عمر در لباسی ماندم که...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
تمامِ عمر
در لباسی ماندم
که برای آمدنت دوخته بودم—
و هیچ‌کس نپرسید
چرا این‌همه سال
آماده رفتنم
جایی
نرفته‌ام
گلناز توکلی بهروز
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، حس انتظار طولانی و بیهوده شاعر را برای کسی که هرگز نیامد، بیان می‌کند. او تمام عمر خود را صرف آماده شدن برای ملاقات با او کرده، اما این انتظار بی‌ثمر بوده و هیچ‌کس هم از او نپرسیده چرا با وجود آمادگی، هرگز نرفته است. این نشان از تنهایی و ناامیدی عمیق شاعر دارد.