بچه بودم بادبادکای رنگی دلخوشی هر...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
- خانه
- متن ها
- متن برشی از ترانه
- بچه بودم بادبادکای رنگی دلخوشی هر...
بچه بودم، بادبادکای رنگی
دلخوشی هر روز و هر شبم بود
خبر نداشتم از دلِ آدما
چه بی بهونه خنده رو لبم بود
کاری به جز اَلک دولَک نداشتم
بچه بودم، به هیچی شک نداشتم
بچه بودم غصه وبالم نبود
هیشکی حریف شور و حالم نبود
بچه که بودم آسمون آبی بود
حتی شبای ابری مهتابی بود
حتی شبای ابری مهتابی بود
بچگی و بچگی و تموم شد
خاطره های خوش رو دست من مُرد...
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر از دوران کودکانه بیدغدغه و سرشار از شادی میگوید که در آن، بادبادکها مایه شادی بودند و هیچ نگرانی وجود نداشت. آسمان همیشه آبی و حتی شبهای ابری هم مهتابی بودند. اما با بزرگ شدن، این شادیها از بین رفته و خاطرات خوش به یادگار ماندهاند. بیگناهی و سادگی کودکی جای خود را به دغدغههای بزرگسالی داده است.