مرا بغل کن و با آسمان...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
مرا بغل کن و با آسمان بیامیزم
مرا که چشم و سر و دست و سینه‌ام خاک‌اند
اگر تمام زنان عشوه و ادا بشوند
دلم نمی‌لرزد، چشم‌های تو پاک‌اند
حسنا محمدزاده
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، تضادی عمیق بین فروتنی شاعر ("خاک" بودن او) و عظمت عشقی که می‌طلبد ("با آسمان بیامیزم") نشان می‌دهد. عشق شاعر فراتر از زرق و برق ظاهری است و تنها پاکی نگاه معشوق برایش اهمیت دارد. او در برابر عشقی پاک و بی‌ریا، خود را کوچک و بی‌ارزش می‌داند.