نگاهت سنگینی ست که بر شانه...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
نگاهت
سنگینی‌ست که بر شانه‌های سکوت
می‌نشاند غبارِ گذشته را
مثل داغی روی تنِ زمستان
نگاهت
راهی‌ست بدون بازگشت
که در آن
کلمات گم می‌شوند
و تنها آتش می‌ماند
می‌سوزاند، می‌سوزاند،
اما خاموش نمی‌شود
چشم‌هایت
چون دو شعله‌ی سرد
می‌دوند در کوچه‌های خیال
داغی که می‌سوزاند
اما آرام نمی‌گیرد
تا وقتی که نفس بگیری
و من
در میان شعله‌ها
بمانم، بسوزم، و زنده بمانم
گل بنفشه
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
نگاه او سنگین و خاطره‌انگیز است، گذشته را زنده می‌کند و راه برگشتی ندارد. کلمات در برابرش ناتوانند و تنها آتش سوزان باقی می‌ماند؛ آتشی سرد و مداوم که تا دم آخر، در دلِ خیال می‌سوزاند و من را در میان شعله‌هایش زنده و سوخته نگه می‌دارد.