تو نیستی و تمام دلتنگی هایم از ظرف آرزوهایم سرریز می شود تا آغوشم را پر کنند از درد تو نیستی و همه ی ابرهای دنیا از چشمانم غزل وار چکه می کنند تا اندوهبار به اسم شاعر آوازم دهند که من مریض از تو نوشتنم
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.