صبا زاهر طفلی دوساله که چهره...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
صبا زاهر... طفلی دوساله که چهره‌اش سندیست بر جنایت قرنی که حتی به کودکی مظلوم نیز رحم‌نکرد.
صورت او، نقشه‌ای از آوار و بمباران است؛ اما لبخندش، پرچمیست برافراشته بر فراز حق
اینجا در جبالیا، خانه‌اش فرو ریخت... ولی ایمانش نه
در میان اسباب‌بازی‌های سوخته، در میان دیوارهای خاکسترشده، لبخندی می‌زند؛
نه لبخندِ ناآگاهی کودکانه، که لبخند آگاهی و یقین
آن لبخند، از استخوان‌های شکسته عبور می‌کند
و قامتش، از خرابه‌ها بلندتر است
صبا، در سکوت زخمش، فریاد فرداست
فردایی که حیوان های انسان نما می‌خواهند در تاریکی دفنش کند
اما او با لبخند زخمی خویش، حقیقت نزدیک پیروزی را آشکار می‌کند.
او در کودک آموزگار ماست؛
او زخمی است، اما آینه ایمان
از چهره‌اش می‌آموزیم که ایمان حتی در دل ویرانه‌ها جوانه می‌زند
و حتی اگر بر صورت خسته‌ای بنشیند، باز هم
پابرجاست
