تشنج و کف و یک جیغ...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
تَشنّج و کَف و یک جیغ ناگهان کافی است
برای نَشئه شدن لیسِ استکان کافی است
شَبیه کِرم که در زیرِ بیل می لولد
شروع مرگِ شما با همین تِکان کافی است
چه بیت ها که در آوندِ مغز ، جان دادند
جِنازه ای سَرِ خودکارِ این دُکان کافی است
گِره بزن همه ات را به نافِ انسانها
برای ما کفن و گور بی نشان کافی است
اگر چه گُرگ فقط آش پُشتِ پا خورده
کنارِکاسه ی خون لقمه های نان کافی است
هزار نُت کَفِ دفتر گرسنه خوابیدند
میان سیمِ دلم زخم استخوان کافی است
قسم به حضرت پاییز و حسّ دلتنگی
که مرگِ برگِ جُذامی به هر خزان کافی است
به لحظه لحظه ی شب های قُرص و بیداری
صدایِ پِلکِ دهانم به آسمان کافی است
همیشه قافیه را رَنده کرده ام با دَرد
جناس خیس و تبِ سردِ بی امان کافی است
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، تصویری تلخ و ناامیدانه از زندگی و مرگ را به تصویر می‌کشد. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و نمادهایی چون کرم زیر بیل، برگ جذامی و دفتر گرسنه، به حالتی عصبی و آشفته اشاره دارد که حتی چیزهای کوچک می‌توانند آن را تشدید کنند. مرگ و رنج در شعر فراگیر است و شاعر تنهایی و بی‌امیدی خود را با زبانی تند و گزنده بیان می‌کند. قافیه‌های دردناک و جناس‌های استفاده شده، بر شدت این حس ناامیدی می‌افزایند.