بیا که بی تو ستارهها گم شدند در تاریکی شب، ماه حیران و خورشید در انتظارت که طلوع کند... بیا، که دل از تپیدن افتاده است در غیبتِ نگاهت، و این جهانِ بیتو طعمی ندارد جز تکرارِ دلتنگی.
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.