متن تاریکی شب

شفلرای اطاقم باردارست
سمفونی سوسکهای حبوبات در حال اجراست
ماه به تمامی خیمه زده است
سرمای دلچسب پاییزی نوازشگرست
چراغهای لاله روشن ست
ومن همچنان.........

بیا که بی تو ستاره‌ها

گم شدند در تاریکی شب،

ماه حیران و

خورشید در انتظارت

که طلوع کند...

بیا،
که دل از تپیدن افتاده است

در غیبتِ نگاهت،

و این جهانِ بی‌تو

طعمی ندارد جز تکرارِ دلتنگی.

ماه
در آسمان گیسوانت
تابید
و تندباد شعرم
در زلفت
پیچید
دوش
تمام شب
در گره‌های تاریک موهایت
گم شدم

پلنگِ خوش خیالِ شب !
ماهت را برده‌اند
تو در این تاریکی
به کدام قابِ محال،
روشندلی ؟

آنان ک از نور متنفرند کور نیستند..
چون می دانند:
سیاهی چشم او پررنگ تر از نور چشم توست در شب هایش ..

سیاهی چشمان او در شب سیاه باز هم سیا است..


حتی اگر نور چشمان تو در تاریکی شب هایم چشمکی زند..

سیاه بودن شب بهتر از نوریست...

ای زن آسمانی،
ای ستاره درخشان،
من تا ابد،
در تاریکی شب،
دنبال تو خواهم گشت.