«امیدِ وصل» دست تو گر هوسِ زلفِ مرا دارد، چه باک ما به دل راهش دهیم، بینیاز از تار و تاک دست گر به زلفم ره نیافت، عشق در دل میرسد امیدِ وصلِ جان، بیخویش در جان میرسد
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.