تو میوه ی بهی
در انتهای شاخه ای
به تاجِ آن درخت
که دستِ میوه چین نمی رسد به تو
تو زنبقی به صخره ای
که زیرِ پای آن شبان و آن رمه
لگد نمی شوی
تو تاکی و با بهار پیچ و تاب می خوری
به سمتِ روشنِ ستاره می روی
و موی تو به رنگِ مشعل است
تو را به هیچ زینتی نیاز نیست
به جز به دسته های گُل
که بافتم برای موی تو ...
ZibaMatn.IR