نشانی، ازت ندارم . نشان به آن نشانی که اولین نگاهم به نگاهت از نیمکتی چوبی آغاز شد و آن نیمکت، و عدگاه عاشقانه ی دو دلداده بود. اما حیف چه زود دیر شد و تو رفتی، بی آن که نشانیت را در قلبم بنشانی.... ............. حجت اله حبیبی
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.