نام تو مگر چیست؟ که شرط ضربان است
خونیست که در رگ رگ ابیات نهان است
از رایحهٔ عطر تو، قارونم و بی شک
هرم نفست گنج ترین گنج زمان است
لبخند تو مشهورترین سیب بهشتی ست
از طرح لب توست که حوا نگران است
تصویر دوتا مردمک چشم تو انگار
نیلوفر آبی ست که در آب روان است
این آتش عشق است، که در هر غزل من
گلواژهٔ تو مایهٔ آرامش جان است
از عشق تو دیوانه ترین شاعر شهرم
(چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است)
ارس آرامی
ZibaMatn.IR