فنجان سردِ قهوه و دریا ...تو نیستی

شبگریه و سکوت و تقلا ... تو نیستی

یک آینه که با رژلب مانده روی میز

یک کیفِ چرم ، دولچه گابانا ... تونیستی

یک جفت کفش ، قرمز و غمگین کنار در

یک پیرهن سفید سراپا .. تو نیستی

شرمنده کرد دامنِ خیست به روی بند

پیراهن اتو شده ام را .. تو نیستی

هرشب به تخت خواب سرک می کشد تنت

آن پیکر خیالی و زیبا ..تو نیستی

سیگار ، فکر ، درد ، غزل ، روزهای خوب

آواز ، بوسه ، پنجره ، لیلا تو نیستی

تنها در انزوای اتاقم نشسته ام

رویای نیمه کاره ی شبها...تو نیستی

گویی هزار سال از این خانه رفته است

خورشید ، عشق ، عاطفه ، گرما ..تو نیستی

من پابه پای بغض زمین گریه می کنم

هر روز تا همیشه ی فردا...تو نیستی

حالا سکوت سهم من از باتو بودن است

محتاجِ یک ترانه ی گلپا...تو نیستی

دیگر به این نتیجه رسیدم جهنم است

خانه ، حیاط ، کوچه و هرجا تو نیستی

یک میخ پشت حافظه ، یک قابِ کج شده

تصویر ما دوتاست که حالا ...تو نیستی
ZibaMatn.IR