ماه را لمس میکنم
و به صورتم میپاشم
سرمه ای ازچشم های سیاهش را برچشمهایم میکِشَم
باگلوبندی از ستاره و پولکی برگوشهایم
به خوابت سرزده می آیم
سری به رویاهایت میزنم
میگردم ومیگردم
تاخودرا در آن ها ببینم؛
هرطرف را که می نگرم سراب است
برمیگردم
و در صفحه ی سپیدم ،
با خودنویسی
از جوهر مهتاب ؛
تاطلوع چشمهایت
از تو می نویسم ومینویسم ومینویسم....📖🖋
سپیده اسدی
مهربان
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
