در من کسی می شکند،
اشک می ریزد،
فرو می ریزد،
می شود ویران.
گم می شود در تاریکی،
می ترسد،
می شود حیران، سرگردان.
حتی گاهی می خندد،
اما چه سرد و چه تلخ.
چشم می بندم،
تا که شاید جادوی سحرانگیز خواب
راه را بر غم ببندد،
بشود دلیل آشنایی،
در به روی تو بگشاید،
بیاورد روشنایی،
شاید یک نفس در کنارت بتوان نشست،
اما مگر چشم می توان بست.
در من کسی می شکند.
«هیچ»
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
