کوچک که بود آرزوهایش را نوشت و آن را در جوی کنار خانه رها کرد و چشمانش را بست و مکان آن را در هر لحظه تا رسیدن به مقصدش تصور کرد. صدای فریاد آرزوهایش، در هیاهوی باد گم شده بود و او ،خودخواهانه آنها را در دنیای عدم و...
غروب/در خوابِ بستر دریا/لالایی باد
گونه ی زمین صدای بوسه ی باران، لالا یی است برای گوشم...
برگ ها گوششان را سپرده اند به زمین یلدا آخرین لالایی اش را خواهد خواند
تو تنهایی هاتُ بزار رو دوش من صدای تو لالایی میشه تو گوش من
