شنبه , ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
این بیتهای پرغم وگاه این ردیف تلخ .. یاد آور جدا زتو ای ماه بودن است.. دستم نمیرود که بخوانم سرود عشق.. کارم مدام قصهٔ حسرت سرودن است... اعظم کلیابی بانوی کاشانی...
دنیا چه زیبا می شود: لیلی چو مجنون می شودمجنون به مجنون می رسد، مجنونِ مجنون می شوددنیا چه زیبا می شود، وقتی که شادی می تپدجریانِ هِق هِق در درون، قَهقَه به بیرون می شوددنیا چه زیبا می شود، روزی که رویا می رسدفردایِ رویاییِ ما، تقدیمِ اکنون می شوددنیا چه زیبا می شود، وقتی که با هم تا ابددرگیرِ دل دادن شویم، دلگاهِ دلگون می شود...(آرمان پرناک)...
صبح همان مهربانی نگاه توست و چشمهایی که سروده های دلم راجاری می کند،صبح تنها با تو صبح میشود......
