یکشنبه , ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
به آدمى که شما را معلق نگه می‌دارد،نمی‌توان دل خوش کرد ... باید فرار کرد از این نسل آدم‌ها ...اینها شما را به جهنمِ انتظار عادت می‌دهند؛تا در بهشتِ خودشانبا خیالِ راحت زندگى کنند .....
معلق ام درست در جایی که می خواستمتو را ببوسم و صبح شد!️️️...
یک ریسمان فِکندی ، بردیم بر بلندی ؛من در هوا معلق و آن ریسمان گسسته !...
یه جوری ببوسم که معلق شیم تو هوا...
