پنجشنبه , ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
خوشبخت بودن و خوشبخت ماندن به مدت زمانی بستگی دارد که شما علتِ خوشبختی تان را به دیگران بازگو نکرده باشیدو بعد از فاش شدنش باید منتظر اتفاقات غیر منتظره باشیدتا حال دلتان زیر و رو شود!پس سعی کنید هرگز "هرکسی" را از حالِ خوبِ روزهایتان باخبر نسازید!هرکسی با دیدنِ لبخندتان شاد نمیشودو یک چشمِ دیدن نداشتن کافیستبرای از هم پاچیدنِ حالِ خوبتان!...
ناراحتی های آدمها را جدی بگیرید!دلخوری از آنها فرد جدیدی را میسازد!وقتی کسی را ناراحت میکنید، به راحتی از کنارش نگذرید!سعی کنید انقدر آدمهای مقابلتان را بشناسید که از تک تک حرف هایشان تشخیص دهید کی و کجا آزرده خاطر شده اند و دلجویی کنید تا رفع شود. ناراحتی هایی که روی یکدیگر تلنبار می شوند از آدمها تنها افرادی سنگدل میسازند که تمامی قلبشان با دلخوری و ناراحتی هایشان از دیگران پر شده است و دیگر جایی برای عشق و احساس ندارند!دلخوری های آدمها...
آدما به همه چیز زود عادت میکنند!پس میونِ قهرو آشتیا و دعواهاتونوسطِ فاصله گرفتناتون هرچند برای مدتِ کوتاه،مراقب باشین به نبودنتون عادت نکنند!...
آن زمان که آفتابگرداناز خورشید متنفر شودمن هم دیگر تو رادوست نخواهم داشت!...
بودن های نصفه و نیمه ادمها به هیچ دردتان نمیخورد!خودتان را گرفتار همچین افرادی نکنید!همانها که نه میشود گفت دارینشان و نه میشود گفت ندارینشان!همان ها که تنها شما را از کسانی که واقعا دوستتان دارند دور میکنند!و در اخر با یک جمله ی "لیاقت تو بهتر از من است"رهایتان میکنند و خطایشان را توجیه!و شما میمانید و ادم هایی که به خاطر وجود انها درکنارتان و دوست داشتنشان ،از خود رهانده اید و جز تنهایی راهی برای خود نگذاشته اید!...
به تمام آدمهای اطرافتان زمان دهید تا خودشان انتخابتان کنند..وجودتان را به کسی یادآور نشویدکه ای فلانی من هم اینجا نشسته ام تایم های بود و نبودت را میشُمارمبگذارید خودشان بفهمندیادشان بیایدکه در آنسوی مشغله هایشان کسی شبیه شما با صبوری تمام چشم انتظارشان استچشم انتظار یک روز بخیر، یک سلام!آدمها را به اجبار کنار خودتان حفظ نکنید...خودشان اگر بخواهند سراغتان را میگیرند و اولویتشان میشوید!...
آدمیزاد هرقدر جلوتر میره یک چیزهایى از درونش کم میشهانگار که با هر قدم جلو رفتن یه آجر از آجر هاى تنش خالى میشهمثل ساختمونى که هرچندوقت یکبار یه آجرش رو حذف کنندساختمون وجود توهم با هرقدم یه حفره درونش ایجاد میشهبا هربار جلو رفتن و نرسیدنبا هربار جنگیدن و نشدنبا هربار دوست داشتن و دوست داشته نشدنبا هربار زحمت و دست خالى برگشتنباهربار موندن و رها شدن...اون ساختمون هم از یجایى که بگذره انقدر آجرهاش کم شده که ممکنه بى هوا نِشس...
آدمهای صبور یکباره ترکتان میکنند آن هم وقتی که سخت مشغول اولویت های غیر از آنها هستید! با یک لبخند سرد برای همیشه میروند و جای خالیشان برای همیشه یخ میبندد... آدم هایی که صبورهستند شاید بودنشان خیلی معلوم نشود اما نبودنشان زجر اور است ......
آدمای مهربون همونقدر که مهر دارناگه بجایی برسن که قلبی براشون نمونهشک نکنید ظالم ترین آدمای روی زمین میشن!...
یوقتا بی هوابرو بهش بگو زندگی بدون اون برات جهنمی بیش نیست!بذار بدونه وجودش چقدر توو زندگیت مهمه!بذار حس کنه چقدر بودنش توو زندگیت "بایده"!ادما همیشه هم از ابراز علاقه زیاد نمیرن!یوقتاهم از نشنیدنش میرن!از اینکه حس کنن وجودشون اضافس کنارتون!پس بذارین بدونن چقدر ارزششون زیاده توو زندگیتون!ارزش ادمارو یوقتا لازمه بی هوا بهشون متذکر شی!...
به تمام ادمهای اطرافتان زمان دهید تا خودشان انتخابتان کنند..وجودتان را به کسی یادآور نشویدکه ای فلانی من هم اینجا نشسته ام تایم های بودو نبودت را میشُمارمبگذارید خودشان بفهمندیادشان بیایدکه در انسوی مشغله هایشانکسی شبیه شما با صبوری تمام چشم انتظارشان استچشم انتظار یک روزبخیر،یک سلام!ادمها را به اجبار کنار خودتان حفظ نکنید...خودشان اگر بخواهند سراغتان را میگیرند و اولویتشان میشوید!...
آدم های صبور یک باره ترکتان میکنند!آن هم وقتی که سخت مشغول اولویت هایغیر از آن ها هستید؛ با یک لبخند سرد برای همیشهمیروند و جای خالیشان برای همیشه یخمی بندد، آدم هایی که صبور هستند شاید بودنشان خیلیمعلوم نشود اما نبودنشان زجر آور است......
نمیخواهم باور کنم اما... دارم زده میشوم از نبودنتشاید دیگر برگردی هم مهم نباشد...
دوستش نداری رهایش کن بگذار حق آدمهایی که دوستش دارند و او بخاطر تو از آنها فاصله میگیرد ضایع نشود!...
