گاهی که نه همیشه به چیزی بیشتر از شنیدن دوستت دارم محتاجم! به چیزی شبیه، آسوده چشم باز کن هنوز هستم...
من از تمام این عالم وجبی خاک هم نمیخواهم همین مساحت اندک میان دو بازوی "تو" حس مالکیت کل جهان را به من داده ...
آنقدر دوستت دارم که خودم هم نمی دانم چقدر دوستت دارم هر بار که می پرسی، چقدر؟ با خودم فکر می کنم دریا چطور حساب موج هایش را نگه دارد؟ پاییز از کجا بداند هر بار چند برگ از دست می دهد؟
هرصبح "بوی تو میدهد پیرهنم" بس که تمام شب تنگ در آغوش گرفته ام خیالت را...
گاهی که نه ، همیشه به چیزی بیشتر از شنیدنِ " دوستت دارم " محتاجم ! به چیزی شبیه آسوده چشم باز کن ، هنوز هستم ...
آنقدر دوستت دارم که خودم هم نمیدانم چقدر دوستت دارم! هر بار که می پرسی، چقدر؟! با خودم فکر می کنم؛ دریا چطورحساب موجهایش را نگه دارد؟! پاییز از کجا بداندهر بار چند برگ از دست میدهد؟! ابرها چه می دانندچند قطره باریده اند؟! خورشید مگر یادش مانده چند بار...
دلم میخواست می شد مثل اعضا بدن احساس را هم اهدا کرد ! اصلاً هر کسی هر چیز به درد بخوری که دارد را باید اهدا کند وصیت می کردم احساسم را قسمت کنند میان هزار زن هزار زن با دستانی سرد و نگاهی بی روح زنانی که طعم عشق...
شاید باورت نشود گاهی از شدت دلتنگی راضی به هرچه بودن میشوم به جز خودم! مثلاً همین امروز آرزو می کردم شاپرک گرفتاردر تار عنکبوت گوشه ی اتاقت باشم همان قدر نزدیک همان قدر بیچاره...
من از تمام این عالم وجبی خاک هم نمیخواهم همین مساحت اندک میان دو بازوی تو حس مالکیت کل جهان را به من داده
چقدر سینه جای کوچکیست ..! برای نگه داری از قلبی که مدام تو را می تپد . ..
وای از بی حواسی اول صبح ! تا بخواهد شیرینی رویای دیشب از سرت برود و یادت بیافتد مدتهاست او رفته و تو تنهایی میبینی دوتا فنجان چای تلخ مانده روی دستت ...
بوی تو میدهد پیرهنم ! بس که تمامِ شب ، تنگ در آغوش گرفته ام ؛ خیالت را ...!
