پیامک پروانه حسینی

آنچه روشن بکند صبحِ مرا خنده ی توست...

شده باران بزند، خاطره ای درد شود؟

بی تو هر شب، منم و صد شب بارانی و درد..

اهل نفرین نیستم رفتی و هر شب تا سحر

از غم دلتنگی ات نفرین به قسمت می کنم

یک نفس مانده زمستان که به منزل برسد
آخرین جمعه‌ ی پاییز تو را کم دارم...

عاشقم کردی‌ورفتی
لعنتی‌این‌را‌‌بدان،
پیش‌پایت‌می‌گذاردروزگار،این‌درد‌را...

قسم خوردم به چشمانت فراموشت کنم اما
چرا باران که می‌گیرد فقط یاد تو می‌بارد؟

عشق یعنی تو بخندی
من از داشتنت
عطشم ببشتر از لحظه اول بشود

جمعه و دلتنگی و پاییز و چشمی خیس اشک
کو طبیب حاذقی تا درد ما درمان کند؟؟؟

عاشقت بودم
ولی ناجور سوزاندی مرا
نقره داغش میکنم دل را
اگر یادت کند

‌گفتند گناه است در آغوش تو خفتن

بگذار بگویند
که گنه با تو ثواب است