دستانم را بگیر تا زودتر از بهار شکوفه دهم تو خودت میدانی گل مریم زیباترین است
نام دیگرم، گل مریم، تو،مرا عشق بخوان
روی موهای قشنگت یه گل بنفشه بگذار رنگهای سیاه و ماتو همه از تو خونه بردار چشاتو قاصد راه کن واسه لحظه رسیدن با ترنم یه آهنگ خستگیمو بگیر از من گلهای پرپر و بردار من اونا رو دوست ندارم با خودم من گل مریم یه سبد برات میارم
در میان همه گلهای نجیب گل مریم چیدم و در این محفل عشق با دوصد شاخه یاس مقدم پاک شما یاران را همه گل میکاریم .
. دلمان می خواهد با نسیم سحری شاخه ای از گل یاس بوته ای از گل مریم بغلی از گل از گل سرخ همه را دسته کنیم برگیریم و بسازیم سبدی از پر طاووس سپید تا دهیم مژده بر آنان که در این بزم به ما پیوندند .