متن گل

گُلسَرَت
چنان عطررُباست
که آنثیا
گل‌های دامنش را
پرپر کرده

نفسم با تو شود شاد و،
دلم نغمه زنان؛
تپشِ قلب و صفای گلِ جانم با توست!

من همانم که به جز روی تو هیچ گل ندید
هر کجا رفت و نرفت، باز به سوی تو دوید

دست در دست تو لب های تو بوسیدن دارد
بوی تو چون بوی گلی ست که بوییدن دارد

هر قدم سوی تو می آید و در بی خبری است
کوچه به کوچه با یاد تو دویدن دارد

نه بدبینم نه خوش بینم تو را با چشم دل دیدم
نمی دانم تو می دانی چه شد ای گل تو را چیدم

از پیچ و تاب باد و مو ترسی ندارم من /
باید برای گُلسرت پروانه تر باشم
آرمان پرناک

گربه ام پایِ حوضِ نقّاشی /
رفته تا دستِ گل به آب دهد...
«آرمان پرناک»

دردا که رسیدن به تو از جنس سراب است
افسوس که دیدار تو چون حقه ی آب است

هرگاه که تا یک قدمی تا تو رسیدم
دیدم که فریب از تو همین اسم عذاب است

در چشم تو پوچم و گل دست منی نیست
ای کاش ببینم که گلم دست...

ای گل،
یارِ ناب به تا ابد،
در قلب ما می مانی

صبح بهاری، زمین را از خواب بیدار می کند
بوی گل و شادی، در هوای تازه می پیچد
لاله ها در گلخانه خود آواز سر می دهند
و نسیم آرام، نغمه آنها را به گوش می رساند

درختان انار، سیب و گردو به رقص درآمده اند
و آسمان با نور...

عاشقان، عاشقان
تازه به تازه از بهاران چه خبر ؟
از بهار، از گل و باغ و بوی باران، چه خبر؟
چه خبر از بهاران؟

_برشی از ترانه

هوای بهار، از رویاها پا به هستی می نهد
نسیمی خوشبو، با تَرَنُّمی دلنشین، به ما می رسد
شکوفه ها با نغمه های شاد، به خنده ی گل ها می پیوندند
و زمین، با زمزمه ی پرندگان، جان می گیرد

آسمان آبی، صاف و بی غبار
باغ ها و چمنزارها،...

گُلی لبریز افسون،بی خیال گریه های شمع-
-دلِ پروانه را بُرده ست،می دانی؟...نمی دانی
رضاحدادیان

از عشق
به باران گفتم و گفت زمین خیال هایت را بشور
به باد گفتم و گفت اشک هایم را ببر
به آفتاب گفتم و گفت سایه هایم را بسوز
به دریا گفتم و گفت تنهایی هایم را ببر
به کوه گفتم و گفت آرامش هایم را بشکن
به گل...

پناه خانه تویی نور دیده ام دختم
امید هر شب و صبحم تویی ز گل خوشتر

باغی پُر است از گلهای شفاف رنگ
دنیا در این باغ به عشق سرودن آمده است
آرامش در هر برگ و هر شاخه می جوید
نور آفتاب بازتابی از خوشبختی است
گلها با لبخند نورانی شادی می کنند
در این باغ، خوشبختی بر بانوی گل می چسبد

اگه قرار بود فروشنده ی مغازه باشم
قطعا یا گلفروشی داشتم
یا کتاب فروشی
شایدم هر دو کنار هم
همواره هم تومغازه یه موسیقی کلاسیک پخش میکردم
یه گوشش هم یه مبل سبز یشمی و یه فرش دستبافت قرمز
یه پیانو هم یه گوشه ...
فکر کن
بوی کاغذ و...

گل سرخ دلم را جز در این تنگی نمیخواهی
چه غمگین است این عشق و رسیدن های بی حاصل

گذری خواهی کرد..

بر گلستان کسی گر گذری خواهی کرد
یک دم آرام بشین در نفسش
تا نفسی تازه کنی
شاید آن گل به هوایت
نفسش را به تو آغشته کند

سبد سبد اعجاز نفس کشیدن تو
مسیح وار، به گلهای مرده جان بدهد
رضا حدادیان

نشستی روبروی من ، نشستم روبروی تو
گل همیشگی من، سیرنشوم زبوی تو


شعر : وحدت حضرت زاده

دختر گل را چید
افتاد و از دنیا رفت
نیلوفر در پارک...

سیر گلشن کردی و گل،غنچه شد بار دگر
بس که از شرم جمالت،دست پیش رو گرفت

خر چه داند فرق گل با خار چیست؟