متن آرامش وصف ناپذیر

نمی‌دونم اسم این حال رو چی بذارم
هر بار که پا گذاشتم اینجا، یه جور سبک شدن توی رگ‌هام دویده.
گنبد فقط طلا نیست، یه خورشیده که به جای آسمون، وسط زمین طلوع کرده.
اینجا حرف نمی‌زنی،
اینجا دلت بلده چطور با خدا حرف بزنه، بی‌هیچ واژه‌ای، بی‌هیچ واسطه‌ای.
اینجا...

تو همان تعریفی از «دختر» ی
که هزار واژه کم می‌آورد برای توصیفش؛
هم صدا داری، و هم صدا می‌شوی...
در چهره‌ات آرامشی‌ست که هیچ لنزی قادر به ثبتش نیست و در لبخندت، نجاتی‌ست که می‌تواند جهان یک مرد را از نو معنا کند…
با آوایی از جنس واژه‌های نجیب......

"خوشبخت ترینم"
با تو، خوشبختی معنای دیگری دارد…
گویی که خورشید، از میان دل شب سر برآورده،
و ماه، در آغوش آسمان آرام گرفته است.

با تو، لحظه‌هایم عطر شکوفه‌ی باران گرفته‌اند،
و هر قدمی که در کنار تو برمی‌دارم،
صدای تپش‌های شادی را در جان زمین می‌نوازد.

تو آمدی،...

کنار پنجره ای نشسته ام به تماشای شکوفه های بهاری،

پرنده ها، میان ابرهای روشن صبح نمی پرند ، می رقصند،

کوه بی صدا آفتاب را در آغوش می کشد، آنقدر آرام
که انگار هزار سال عاشق بوده است،

و من با دلی تازه غبار روزهای رفته را می تکانم،...

روح من راه طولانی طی کرده تا تورو پیدا کنه !
انگار قرن‌هاست دنبالت می‌گرده، از دل شب‌های بی‌ستاره تا لبخندهای محوی که فقط در خواب می‌دیدم.
تو اون نوری هستی که همیشه توی تاریکی دنبالش بودم،
اون صدایی که توی سکوت دنیا،آرومم میکنه. من قبل از دیدنت، دوستت داشتم....