پاییز من نگاه کن و ببین؛ که چگونه مرجانی و پرتلالو به گلبرگهای احساسم آغشته میشوی وچگونه ترانه های تب دارو عرق کرده از تابستان مُتمَرِّد ، در هوای لطافت ِ تو پرهمهمه می شوند! لبخندهای اناریت حس عاشقی را به چشم اندازی گوارا مبدل میسازد! پاییز طعم باران میدهد...
لب های من، لبخند را با هَیاهو روی لبانت به تعبیر می نشینند لب های من با بوسه های تو بلاتکلیف می شوند! راز ِ بوسه هایمان روی صورتم می لغزد و راهی برای پنهان کاری از برایم نمانده است ! آرام آرام بوی تازگیِ تنت میپیچد در جان ِ...
فاصله ی من تا تو میشود زندگی به شرط عشق با موج های میزانی از ماندن های روشن با قطره های ریز ریزی از بوسه های گرم! شکوه چشمانت دلم را امیدواری می دهد به نگاهی شاد ! وصدایت نور را تزریق میکند در بزم ماه با حال و هوایی...
کافیست که تب عشق لرزه به جان ِعاشقانه هایمان بنشیند؛ چشمانمان پر میشوند از تمام دوستت دارمهایی ک برای روز مبادا کنار گذاشته بودیمشان. باران کریمی آرپناهی ..
