پائولو کوئلیو: عاقل پر است از پرسش، ابله، پر است از جواب...!
هرچه می خواهی باش فقط بزدل نباش ، دو رو نباش ، از احساسات دیگران سواستفاده نکن ، فاحشه نباش ... ترجیح می دهم سرطان داشته باشم تا یک قلبِ دروغگو ! _ ترومن کاپوتی
هیچ وقت امیدت را از دست نده ... شاید آن زمان که امیدت را از دست می دهی، دو ثانیه قبل از خوشبختی باشد ... _ انیس لودینگ _ کمى قبل از خوشبختى
به مردی که یک پایش را از دست داده است، گفتنِ اینکه کسانی هستند که هر دو پایشان را از دست داده اند، تسلی دادن نیست بلکه دست انداختنش است. در درجه ی معینی از درماندگی و بیچارگی، دیگر هر مقایسه ی کمّیت معنایش را از دست می دهد! _آرتور...
گیوم آپولینر : گاهی اوقات بهتر است دست از جستجوی خوشبختی برداریم و فقط خیلی ساده شاد باشیم...
آلبرت الیس: آدم ها رفتار نادرست دیگران را به شخصیت آنها نسبت می دهند و رفتار نادرست خود را به شرایط اجتناب ناپذیر...
هولناک مانند عکس کسی که می خندد اما سال ها پیش مُرده است.
صابر ابر: آدم ها باید یک چیز را درباره خودشان بدانند؛ من کجا خوشبختم ..؟! و لزوما، منظور از جا یک مکان جغرافیایی نیست، منظور نقطه لذت زندگیست؛ کِی ها و با کی ها و چراهایش مهم است ...
انسان ها را بدون اینکه به آن ها نیاز داشته باشی دوست بدار ، کاری که خدا با تو می کند ... _هالینا پوشویاتوسکا
هیچ کدامتان جرات نداشتید همرنگ جماعت نشوید ! برای گذراندن یک روز چه قدر زوال روح لازم داشتید ، چه قدر دروغ ، دولا راست شدن ، دستمال به دستی ، زبان ریزی و نوکر مَآبی ! _ویرجینیا وولف / از کتاب موج ها
غیر اخلاقی ترین عادت بشر اینست که مدام و بی وقفه ، درباره ی هرکس و پیش از آنکه بفهمد و درک کند قضاوت می کند این آمادگی پرشور برای قضاوت کردن ، نفرت انگیزترین حماقت و مخرب ترین شرارتهاست... میلان کوندرا / وصیت خیانت شده
گلِ من سیارک آدم ها هیچ چیز نداشت، به جز تنهایی...
عاملی که اینگونه زندگی را برای ما غم انگیز ساخته ، پیری و یا پایان لذت ها نیست ، بلکه قطع امید است.
چه کسی در این دنیا سزاوار زندگی نیست آن کس که فراموش می کند یا آن که فراموش می شود؟
ﻣﺮﺍ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﭘﯿﺮ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺭﺥ نداد.
از قدیم گفته اند : آدمیزاد به همه چیز عادت می کند ، لطفا نپرسید چه جور ! از کتاب ناز بالش هوشنگ مرادی کرمانی
بِژان ماتور: حرف های ناگفته عاقبت اندوه می شوند.
در هر سکوت، سکوت های دیگری جان میگیرند؛ سکوت هایی که صدای هم دیگر را شنیده اند.
چارلی چاپلین: دنیا اونقدر بزرگه که هر کسی واسه خودش یه جایی داره؛ پس سعی کنید به جای اینکه جای کسی رو بگیرید جای خودتون رو پیدا کنید...
ریسمان پاره را می توان دوباره گره زد، اما هرچه باشد ریسمان پاره ای است! شاید ما هم دوباره همدیگر را دیدار کنیم اما در آنجا که ترکم کردی هرگز دوباره مرا نخواهی یافت!
اگر قلب می توانست فکر کند، می ایستاد.
آدمی به نسبت چیزهایی که می تواند رها کند، ثروتمند است
به مناسبت درگذشت آلن دلون هنرپیشه ی نامدار و افسانه ای سینمای فرانسه +مصاحبه کننده: اگه خدا وجود داشت ، دوست دارید بعد مرگ چی بهتون بگه؟ -آلن دلون: بیا ببرمت پیش پدر و مادرت تا در نهایت اونارو با هم ببینی
زن ها غول ها یی هستند که مردها از ترس شان آن ها را تو چراغ جادو حبس می کنند و بعد از شان می خواهند که آن ها را به آرزو ها شان برسانند. / محمد رضا کاتب / رمان رام کننده /
