متن ساهر

چشمِ تو دریایِ احساسِ ناب،
چشمِ من، خون گریست از التهاب.

خنده‌ات، آرامشی در جانِ شب،
سایه‌ات افتاد بر دل، بی‌جواب.

رفتی و شب‌های من بی‌صبح شد،
سینه‌ام لبریزِ آه و اضطراب.

عطرِ تو، پیچید در رؤیای دور،
نامِ تو آمد به لب، بی‌اجتناب.

ساهر از شوقِ تو آتش‌خانه شد،...

در نگاهت
شوق‌ها زنده‌اند
اشک من
بی‌صدا روان

زلفت در باد پیچید
دل در حسرت سوخت

دل دیوانه شد؟
نه، تقصیر چشم‌های تو نیست
عقل ماند به در
دست از جان کشید

ای نگار
ساهر
نامت را در غزل می‌بارد

دلداده طوفان نهراسد ز نسیمی،

که سُراید غزلش را،

نفس باد صبایی.

حسن سهرابی

Sohrabipoem

ساهر

من آن موج خموش و بیقرارم

تویی ساحل

و من راهی به آغوشت ندارم.


حسن سهرابی
ساهر