پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
وقتی که شکوفه های بهاری بر روی زره دشمن فرود می آیدتصویر خویش را بر روی تیغه ی شمشیر می نگرم که مرا به سوی مرگ سوق میدهد تا آزادی مرا در آغوش خود خفه کند....
حاصل بوسه های تواکنون منمشعریکه از شکوفه های بهاری سنگین استو سر به سجده بر آب فرود آوردهدعا می خواند....
شکوفه های بهاری آواز قلب من است...
