متن عشق پنهان

اما زمستان همیشگی نیست، نه…

حتی در قلبِ یخ‌زده‌ترین درخت

جرقه‌ای از امید هست، پنهان و گرم.

بهار خواهد آمد،

با نوازشی آرام و بی‌صدا.

شاخه‌های خشکیده‌ام

جوانه خواهند زد دوباره، با عشقی تازه.

کلاغ‌ها خواهند رفت،

و جایشان را پرستوها پر خواهند کرد،
با نغمه‌های زندگی.

کسی از راه...

تو قشنگترین دلتنگیِ پنهان میان قلبمی

گفت: برو.
ولی همین که او به من برو گفت
و بروید نگفت،
برای من کار تمام شده بود.
در این کلمه کوچیک آنقدر محبت نهفته بود که من فکر میکردم برای یک عمر کافی خواهد بود،
داشتم به گریه می افتادم...

هنوزم دلیل تپش قلب من
دیدن چشمان توست.

(نوسان عشق)


گَهی یادِ تو، چون باران بهاری

گَهی عشقت، چو آتش، بی‌قراری

نمی‌دانم چرا این دل، چنین است

گَهی غافل، گَهی در انتظاری

***

گَهی تصویرِ رویت، چون مهِ نو

گَهی نامت، ترانه بر لبِ جو

چه سِرّی دارد این عشقِ نهانم

گَهی پیدا، گَهی پنهان به هر سو...

بعد وداع،

آتش درونم،

می شکافد سنگ مرمر سیاه را

کز عشقت،در باطنم نهفته است...

از وقتی که چشم تو به چشمم افتاد.
شده مهمان شبم، چشم تو و بیداری.

سهم من باش،
حتی لحظه ای در گوشه ی دنج خیالم.

🍃🌸🍃

@bzahakimi

وفادار است، قلبِ سر به زیرم

به جز «تو»، از کسی، حسّی نگیرم

گزیدی بر دلِ من، دیگری را

ولی بنگر؛ که در دامت، اسیرم

تو با چشم هایت مرا بوسیدی نیازی به لب هایت نبود!

صفحه‌ی شطرنجِ دل، لبریز شد
از رخِ شاهِ تو ای آسِ دلم

می‌پرسی
که دوست دارم تنهایی را یا نه؟
از منی که داخل چایش دو قند می‌اندازد برای حل شدن؟

تو انعکاس نور در جام بلور قلب منی.

در دلم هستی و انگار از این بودن خود بی خبری.

🌙

من
ماضی بعیدم و
گُم،بین جمله هات
اما تودر مضارعِ من
فاعلی هنوز

بیدار مانده ام
که تو را مثنوی کنم
آسوده تر بخواب!
عزیزِ دلی❤️ هنوز ...

نیازم به تو
نه از سرِ تنهایی‌ست
نه بهانه‌ای برای شعر
چیزی‌ست
میانِ نبضِ کندِ غروب
و صدای نامت
که بی‌دلیل
در ذهنم تکرار می شود

خلوتی میخواهم و آغوش امن و گرم تو.

عشق را پیدا کند.
هر کس به چشمت زل زند.

درونِ دست‌هایت، زندگی دارد، سرورِ دل
تمامِ حسّ جان مانده، میانِ بازوانِ تو

تیکه ای از قلب ما، لابه لای قلب تو افتاده گیر.

در دل بهار، جایی که گل‌های سرخ و زرد در آغوش باد می‌رقصند، زندگی دوباره آغاز می‌شود. اینجا، میان سکوت گل‌ها و هوای پر از عطر، قلبم دوباره زاده می‌شود. بهار، همان جایی‌ست که عشق در هر لحظه‌ای به شکوفه می‌نشیند.

کاش می دانستی بهار من از قلب تو شروع می شود و بهار من گوشه لبخند اوست...

به شِکوه لب نگشودم تمام عمر از تو
شبیه بُغضی در پرده ماند ، مشکلِ من

گناه این دل دیوانه این بود.

که پنهانی تو را در سینه اش داشت.