پدرم! جُز تو چهکَس مرهم زخمم بشود؟! و شریکِ همه ی غُصّه ی آدم بشود؟ قهرمانی و همیشه پُرِ قدرت، تو بمان کَمَرِ کوه چهکَس دیده دَمی خَم بشود؟!
