متن مرهم زخم

مرهم زخم ما فقط دعای مادر است.

چقدر برای چشمانم
شاعران شعر گفتند
فقط تو خوب
جای زخم هایم را
سطر به سطر سرودی

مرهم هایت را بردار
برویم یک جای دنج
زیر آفتابی که نیست

تا در سکوت مطلق مهتاب
طبق طبق
عاشقانه های جاری نشده
بر قلم را
تحفه قلبت دهم

فقط آهسته سر بر...

‌‌پدرم! جُز تو چه‌کَس مرهم زخمم بشود؟!
و شریکِ همه ی غُصّه ی آدم بشود؟
قهرمانی و همیشه پُرِ قدرت، تو بمان
کَمَرِ کوه چه‌کَس دیده دَمی خَم بشود؟!
‌
‌