تنهاست ، اما ریشه دارد اما سبز است و بسیاری از ما همچون درختی در کویریم ولی تا کی غم پیرمان کرده است و در این هوای سرد دلگیر شب زمستانی حتی جرعه نسیم گرمی نمی وزد و صبر آری صبر زندانیست که تنها پناهگاه ماست و ما ناامیدانه در...
گفتم: چرا تنها موندی چه جوری تا به این سن خودت بودی و خودت؟ گفت:من تنها نیستم گفتم:من که تا حالا ندیدم با هیچ آدمی باشی؟ گفت:خوب شد گفتی آدم! همین آدم دلش نمیخواد به هیچ وجهی این عمرش تنهایی سپری کنه ولی وقتی که اونی باید باشه به هزار...
کاش نه هیچ روز و شبی بود نه هیچ تابستون و زمستونی نه هیچ چهارراهی نه شعری نه آدمی بین و من تو فاصله می انداخت کاش تو هنوز سر اون خیابون با چشمون زیبات منتظرم وای میستادی آره لعنت به کاش که به جای تو به سمتم آمد. ✍مهدیه...
اولین باری که دیدمش نه عطر تنش نه لباسای شیکش توجهم رو جلب کرد فقط چشماش که بهم لبخند میزد ازم پرسید میدونستم میخواد بپرسه حالت خوبه نظرت درباره ی من چیه اما من خوب که نه روی ابرها سوار بودم گفتم در یه نگاه عاشقت شدم آره عشق در...
تو را هم در کتیبه های بیستون عصر ساسانی هم در غنائم و ثروتی که محمود غزنوی از هند به تاراج آورد. هم همان هنگامی که خراسان به زیر آتش جنگ مغول رفت در همان بحبوحه ی آغاز جنگ جهانی اول و حد فاصل عصر حافظ و سعدی خوش زبان...
صدای شکستنِ قلنج ِ تاریخ را می شنوم؛ که آماده ی شروعِ مجددِ لوپِ تکراری خود است؛ تا باز بشر آبستنِ کودکِ حرامزاده ای شود که صاحبش نا پیداست؛ و فقط دردی بدتر از زایمان و عشقی شبیه به مادرانگی از آن به یادگار خواهد ماند. هر راه و تلاشی...
