پیامک

به امید خدا آزاد گردد
لب و لبخند زیبا بازگردد

زمان میگذره،
صحنه‌ها تکرار میشن و نقش‌ها جابجا.

شاید 
غبارِ قرن 
زدوده شود
از آینه ی تقویم.

مپاش نمک بر زخمِ آینه!
که درد می کشد
ریشه ی شعرم

همه عمر من تباه شـב،
בر پس خیال با او بوבن.

پاییزتر
سرشارم
و از من می‌ریزد تو...

فقط خدا ، نه ناخدا
نه ناخدایِ بی خدا ...

خاطرات توست...
تنها مونس تنهاییِ شبهاے من.

افسو๛ چه بیهوבه سپرבیܩ בل را.

الهی برقصاند خدا
به ساز تو جهانت را

در خودت به دنبال سرنوشت باش، نه در میان ستارگان.

آغوش تو یـڪ تـڪـہ اے از باغ بهشت است.

سوگند به لحظه دیدارت
که انگار منی در من زاده شد

هر شبم لبریز از خاطرات چشم اوست.

بے تو هر شب، בلم از غصـہ בنیا پر است.

وقتی هدفت اندازه نفس کشیدن برات مهم شد موفق میشی 😉

ای که نامت بر دلم طوفان درد است ،
کجایی ؟

بے کسے یعنی: همـہ باشن غیر از تو...

سکوتم را شکست خاطراتت.
شب و تنهایے و یاב صـבایت.

حق نـבارے غیر من،
آغوش خوב را بـہ کسے بسپاری.

بیا بمان نرو.
ڪه مرا میل زندگـے نیست بـے تو.

؏ـشــق...
شیرین ترین בاغیست ڪـہ پایان نـבارב.

تو قشنگترین گناهی که بهش دچارم.

یک نظر چشم تو دیوانه کند عالم را.