موج می زند بر کلافگی خیابان حضور خسته ی آفتاب شهر پر از ماهی هایی ست که تا ارتفاع هزار پا از سطح دریا در آکواریوم آرزوهای شان برج می سازند یک نفر در خیابان فریاد می زند : باید در ابرها شنا کرد -بارما شریبی - خیابان تشنه ی...
پلکهایم را روی هم فشار می دهم... سنگین شدن و درگیری ماهیچه مغزم را، به خوبی حس میکنم.! موج های منفی و افکار لعنتیِ شب و روز درگیر من،به ذهنم هجمه می آورد... سعی اش،برای عصبانیتم مرا به نقطه جوشِ خود،می رساند.. دستانم را به حالتی باز،وپرخاشگرانه روی دو نیم...
باید یک شعر داشته باشدکه تمام روزها به آواز بخواندش، یک شعر شیرین، برای روزهای کلافگی اش..! باید شب ها از روی تختش بتواند ماه را ببیند، بتواند ستاره ها را بشمارد، تا وقتی سپیده دمید، نگاهش با نگاه خورشید گره بخورد، پلک هایش را باز کند و یادش بیاید...
یه لحظه صبر کن رفیق، لا به لای شلوغی و کلافگی و سخت گرفتن های زندگی خواستم یه چیزی بهت بگم! یه نگاه به پشت سرت بنداز مثل همه ی روزایی که گذشت این روزا هم میگذره خواستم بگم حواست هست دیگه؟! ما یک بار زندگی میکنیم حالا ادامه بده...
