متن خستگی

روزا با خواب میجنگم شبا با بی خوابی!

Lyrics music AliAslankosh Name sedam kon
♫♫♫

میشنوی صدای گیتار کوک نیست
دیگه اونی که با من بود نیست
میشنوی گرفته صدام
صدام کن که حالم اصلاً خوب نیست
تو صدا بزن بقیش با من
یه صدا، صدام کن نامرد
دنیام بودی از وقتی رفتی
دنیام بی تو خراب شد...

من از خستگی هایم هم خسته شده ام
از بی پنا هی هایم
من حتی از خودم هم فرار میکنم
از احساساتم
من در هیاهوی این تلاطم حال ویران خویش دست و پا میزنم
مرگ را صدا میکنم
من طناب دار یک زندان فرسوده در دورترین نقطه شهر را می...

روز های سردی بود...
خالی از خاطره ای که زمان آن را به دوش
بکشد...
گم شده ای میانِ تمامِ بودن ها...
سکوتی میانِ تمام حرف ها...
وجودم خستگی هایم را به دوش نمی کشد...
کسی از حقیقت قصه نمی گوید...
کسی به خاطر حالِ بدم گریه نمی کند...
نمی...

و من خودم را با خستگی تمام از میان این فصل عبور میدهم
فقط به امیدِ نورِ کم سویی که در دوردست ها می درخشد!


_اولگا کنیپر

نقاشم
میکشم درد و تنهایی آیا میشناسیدم؟
نقاشی ناشناخته از دیار غربت
با کوله بار خستگی
خسته ام از خستگی
نرگس چشم تو و مَردم شهر چشم من
چه تناقض بی رحم زیبایی
چه زیبایی بی رحمی
یا رب مباد که نقاشی در غم باشد
نقاشم
نقاشی گمگشته در سرای...

اتفاقاتی بر این تن گذشته است که خستگی اش نه با ایستادن وَ نه با مدارای چندین ساعته ؛ بهبود نمیابد.
ریز به ریز این تن را که جستجو کنی ، وقایع تلخی می یابی که با هیچکس مشترک نیست!

بااین درون آشفته،
بعید نیست که خزانمان فرا رسیده باشد....

خسته ام!
خسته از اینگونه دوام آوردن...
تا کی در نصیحت های دیگران غرق شوم و خواسته ام را با تازیانه نوازش کنم.
گاهی نصیحت از روی دلسوزی، تحقیر تؤام با آگاهیست.
مخالفت کردم با انگشت اتهامی که از روی دلسوزی به سمتم نشانه رفته بود و در آخر متهم...

ما دچار یه خستگی ایم
که متاسفانه خستگی ما نیست
خستگی منه و خستگی اوئه
من اینجا خسته ام و او آنجا خسته ست
یعنی آدما اتمیزه شدن،جدا شدن
و حتی این خستگی،خستگیه مشترک نیست،یه درد مشترک نیست که ما بتونیم با همدیگه التیامش بدیم.
جدا شدیم و یک فردیت...

بعضیا فکر میکنن قلب ما ایستگاه بین راهی هستش که هر وقت خسته شدن بیان استراحت کنن و خستگیشون که در رفت دوباره برن.

عشق تو از بس که ویران کرد رویای مرا
شعر دم شد تا بنوشد خستگی های مرا

در خیالم با تو بازهم زیر باران مانده ام
میکند خیس باز تمام خاطره های مرا

تا آنجا راهی نیست،ولی نآیی نیست

من چیز زیادی از زندگی نمیدانم
اما همینقدر هم که می دانم
برای خستگی یک عمرم کافی است

ای خستگی بی او چرا درگیر افکارم شدی؟
درگیر این آشفتگی درگیر احساسم شدی

نا امید که میشوم

خستگی را تکرار میکنم

هر روز

هر ساعت

هر ثانیه

خسته ام خسته ز دردی ناگفتنی
خسته از باران های گاه و بی گاه چشمانم
خسته از راهی که نرفته تمام میشود
خسته از شب های بی پایان ِ زندگی ام
خسته از آغوش های خالی ام
خسته از دل کندن ُ رفتن
ای کاش این خستگی هایمان جسمی بود...

زندگی آنقدر بالا پایین داره که گاهی با خودت میگی آه خسته شدم کی قرار تموم میشه هیچ وقت با خودت این فکر رو کردی چرا داری این حرف و میزنی؟یه نگاه به خودت و زندگیت کن ببین چیا داری که بقیه حسرتشو میخورن بعد یه نفس عمیق بکش و...

خسته ام خسته تر از هر چیزی

خسته از خستگیِ خستگی ام

ارس آرامی

خستگی، شاید تنها کلمه ای است که میتواند حال این روز هایم را به خوبی توصیف کند. خسته از تکرارِ تکراری های پایان ناپذیر زیر فشار بی رحمانه زندگی شانه خم کرده و به سوی مقصدی بی پایان حرکت میکنم بی آنکه حتی یک نفر حالی از من بپرسد، انگار...

کجای ِ زندگی مان
دَرز برداشته است ؛
که هرچه وصله پینه میکنیم
خستگی ِمان در نمی شود ؟

آرام در را باز کرد
قدم های کوتاهش را یکی پس از دیگری جلو میگذاشت و حرکت میکرد
ساعت آمدنش کمی دیر بود
نمیخاست کسی را بدخواب کند
هرچند..
قرار بود دیروز برسد ولی خب...
ملوانی بود و دریا...
دریا بود و بدحالی...
بدحالی بود و موج..
موج بود و...

و مرا رها نمی کند
کابوس دیرین غرق شدن در چشمانت
کدام روز
ماه
و یا حتی سال بود
نمی دانم
تنها چیزی که می دانم
این است
که خستگی جولان می دهد
و اگر لبخندی نمایان است
به اجبار است.

به داروها نیازی نیست وقتی که تو را دارم
علاج خستگی هایم ،فقط آغوش درمانیست...

آنقدر به خودم بد کرده ام
که از دیدن خودم در آینه شرمگینم
چقدر چشمهایم غریب نگاهم میکنند
صورتم را ببین چقدر شکسته است
این لب ها چرا لبخند نمی زنند..؟
این زبان چرا روزه ی سکوت گرفته است؟
نه این من نیستم...!
من میخندیدم ؛ حرف میزدم ؛ شاد...