صیدی است در قفس مروارید چشمانم تا اشتیاق آمدنت فرزانه محمدیان
با مردم آنگونه معاشرت کنید که اگر مردید بر شما اشک بریزند و اگر زنده ماندید با اشتیاق به سوی شما آیند ...
چطور می‌شود به یک پروانه تبدیل شد ؟ باید آنقدر آرزو و اشتیاق پرواز داشته باشی که دیگر دلت نخواهد کرم باقی بمانی
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من دل من می داند و من دانم و دل داند و من...!
اشتیاقی نیست خندیدن در این دنیا مگر دستی از غیب آید و بر لب بیارد خنده را
آه ، تاکی ز سفر باز نیایی ، بازآ اشتیاق تو مرا سوخت کجایی، بازآ
وقتی انسان آموخت،آن هم نه فقط بر روی کاغذ،که چگونه با رنج هایش تنها بماند و چگونه بر اشتیاقش به گریز چیره شود، آن وقت چیز زیادی نمانده که یاد نگرفته باشد
