متن کوتاه بیابان

کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش

کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی

من به عشق تو فقط دل به بیابان زده ام
پدر جاده درامد که به اینجا برسم

تمام عمر اگر در بیابان سرگردان شوی . . .

بٍه که یک شب محتاج نامردان شوی . . .

تا سگ نشوی کوچه و بازار نگردی...
هرگز نشوی گرگ بیابان حقیقت

دلتنگ توام
همانند بیابان که
دلتنگ باران است

و بیابان
زیر سایه ی درخت
و سار کوچکی
غنوده بر رویای آسمان