کوتاه شعر ناب

چشمتان بادا برای خوب دیدن، پُرسو
حسّتان بادا به شعرِ ناب‌بودن، دل‌جو

دستِ رد بر سینه یِ عشقش! زدم
تا که بداند؛ عشقبازی، بازیِ تَن نیست
تا جانَش نخواند.
شیما رحمانی

کدام من؟

آینه تصویرم را انعکاس نمی دهد

تو همان شیشه ی عطر گل یاسی که فقط
به دل حجره ی عطاری من جا داری