متن کوتاه ویکتور هوگو

آن چنان که دوستت دارم،
دوستم بدار؛
من از عهده ی باقی مسائل بر خواهم آمد.

دست طبیعت از وی جز یک میش نساخته بود؛ دیانت از وی فرشته ساخته بود.
-بینوایان-

عقلش از نوری ساخته شده بود
که از قلبش بیرون می آمد.
-بینوایان-

ویکتور هوگو:
روح با آنچه می گیرد غنی می شود
و قلب با آنچه می بخشد ...

فلسفه، میکروسکوپ افکار است

بیش از آنکه خزان از راه برسد ، از هر بهار بهره مند شو .
ویکتور هوگو

عذاب وجدان ، بدتر از مرگ در بیابان سوزان است.
ویکتور هوگو

از مرگ نترسید
از این بترسید که وقتی زنده اید
چیزی درون شما بمیرد به نام انسانیت

عشق حقیقی هرگز فرو نمی‌نشیند !
روی هیزم سوخته را خاکستر می‌گیرد، ولی ستارگان تابناکیِ خود را از دست نمی‌دهند ...

در دنیا به عقیده من هیچ‌کس عاقل نیست مگر زن و شوهری که یکدیگر را به اندازه پرستش دوست بدارند !

تمام جهنم واقعی
در یک کلمه وجود دارد:تنهایی

زندگی بدون زن در نظر من گلستانی بدون گل و عطری بدون بو و خواب آسوده‌ای بدون رویای خوش بیش نیست !

تمام چیزی که در دلم هست
فقط دو کلمه است :
دوستت دارم

ذهنم زمستانی است اما در قلبم بهاری ابدی جاری است.

هرگز در میان موجودات، مخلوقی که برای کبوتر شدن آفریده شده، کرکس نمی شود. این ویژگی در میان هیچیک از مخلوقات نیست جز آدمیان.

همه‌جا شادمانی قشر نازکی است که روی رنج و بیچارگی کشیده‌اند.